-
1 suscito
sus-cito, āvī, ātum, āre1) вздымать, подниматьs. lintea O — вздувать парусаs. aures VF — настораживать ушиterga telluris s. V — поднимать (плугом), взрывать, вскапывать почвуs. undas Lcn — вздымать волны2) поднимать, заставлять встать ( aliquem a subselliis C); поднимать с постели (о больном), ставить на ноги ( aliquem H); будить ( aliquem e somno C); пробуждать ( tacentem Musam H); воскрешать ( mortuos Aug)3) отгонять прочь, отпугивать (s. vulturium Ctl)4) возбуждать, разжигать ( sopītos ignes V); развязывать (bellum civīle C; caedem V)s. in arma viros V — призвать мужей к оружиюpede crepitum s. Prp — топать ногойs. poenam alicui St — навлечь кару на кого-л.s. clamores Ph — вызывать восклицания5) воздвигать (delubra deum = deorum Lcr)6) создавать, сочинять ( fictas sententias Enn) -
2 suscito
I.In gen. (only poet.):II.terga (i. e. humum),
to throw up, cast up, Verg. G. 1, 97:undas (Nilus),
Luc. 10, 225:aura lintea Suscitat,
swells, fills, Ov. H. 5, 54:aures,
to erect, prick up, Val. Fl. 2, 125:vulturium a cano capite,
to scare away, Cat. 68, 124:pulverem pede,
Val. Max. 9, 3, ext. 3.—In partic.A.To build, erect (ante- and postclass.):B.delubra deum,
Lucr. 5, 1166:basilicas et forum in tantam altitudinem, ut, etc.,
Eum. Pan. ad Const. 22 med. —Of persons sleeping, at rest, or quiet; of things at rest, etc., to stir up, rouse up, arouse, awaken; to set in motion, encourage, incite (the predom. signif. of the word;b.syn. expergefacio): aliquem e somno,
Cic. Tusc. 4, 19, 44:aliquem e molli quiete,
Cat. 80, 4:quae me somno suscitet,
Plaut. Mil. 3, 1, 96:hic deposuit caput et dormit: suscita,
id. Most. 2, 1, 35:se ad suom officium,
id. Rud. 4, 2, 17:in arma viros,
Verg. A. 9, 463; 2, 618:te ab tuis subselliis contra te testem suscitabo,
Cic. Rosc. Com. 13, 37:tacentem musam,
Hor. C. 2, 10, 19:oscinem corvum prece suscitabo Solis ab ortu,
will invoke, id. ib. 3, 27, 11:ut te (aegrotum) Suscitet,
would restore, revive, id. S. 1, 1, 83:mortuos,
to awaken, resuscitate, Aug. Serm. Verb. Dom. 44, 2; 44, 1; 44, 3 sq.:Cupido Suscitat affixam maestis Aeetida curis,
Val. Fl. 8, 233:Vesbius attonitas acer cum suscitat urbes,
startles, id. 3, 209:si te suscitat Oceanus,
Mart. 6, 9, 2:quā te suscitat,
id. 3, 95, 10; 5, 36, 5:suscitatus,
raised from the dead, Aug. Serm. Verb. Dom. 44.—Of things concr. or abstr.:cinerem et sopitos suscitat ignes,
stirs up, rekindles, Verg. A. 5, 743:ignes hesternos,
Ov. M. 8, 642; cf.:exstinctos ignes (i. e. amoris),
id. A. A. 3, 597:crepitum,
to raise, excite, Prop. 2, 4, 14:clamores,
Phaedr. 5, 5, 28: fictas sententias, to bring forth, produce, invent, Enn. ap. Cic. Div. 1, 40, 88 (Trag. v. 447 Vahl.): bellum civile, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:vim suscitat ira,
Verg. A. 5, 454:saevam caedem,
id. ib. 12, 498:sensus tuos,
Sen. Agam. 789:ne sopitam memoriam malorum oratio mea suscitet,
Nazar. Pan. ad Const. 8:ensis ad tympana,
Claud. in Eutr. 2, 281. -
3 quondam
adv. [ quum + dam\]1) когда-то, некогда (Cyrus, q. rex Persarum QC)2) когда-нибудь, в будущемnec Romula q. ullo se tantum tellus jactabit alumno V — и стране Ромула не придётся уже гордиться подобным питомцем3) иногда, временами (q. citharā tacentem suscitare Musam H) -
4 Neque sémper árcum téndit Apóllo
"Не всегда натягивает свой лук Аполлон"; употр, в знач.: не всегда же заниматься серьезным делом, иногда можно и отвлечься.Гораций, "Оды", II, 10, 17-20:Non, sí male núnc, et ólimSíc erít: quondám cithará tacéntemTéndit Apóllo.Плохо пусть сейчас - не всегда так будет,Не всегда и Феб напрягает лук свой;Сонную Музу.(Перевод З. Морозкиной)Я всегда был слишком серьезно занят, чтобы искать в литературе чего-то помимо частного отдыха. "Neque semper arcum tendit Apollo". (Бомарше, Очерк о серьезном драматическом жанре.)Скажите, пожалуйста, мистер Сэмсон, вы что - все три часа занимаетесь синтаксисом и переводом? - Да нет же, мы всегда беседуем с ним о чем-нибудь, чтобы скрасить наши занятия, - "neque arcum tendit Apollo". (Вальтер Скотт, Гай Мэннеринг.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Neque sémper árcum téndit Apóllo
-
5 suscito
sus-cito, āvī, ātum, āre (cieo), I) erheben, A) übh.: a) in die Höhe richten, die Erde beim Pflügen, Verg.: lintea, Ov. – b) errichten, aufbauen, delubra, Lucr. 5, 1164: basilicas et forum in tantam altitudinem suscitari, Eumen. pan. Const. 22, 5. – B) machen, daß einer sich aufrichtet, erhebt, aufrichten, aufstehen heißen, aufjagen, wecken, erwecken, einen Liegenden, nequitia est evertere ut suscites, Sen.: susc. se ab humo, Lact. – einen Sitzenden, et sedeo quā (wo) te suscitat Oceanus, Mart.: te ab tuis subselliis contra te testem suscitabo, Cic.: vulturium a cano capiti (= capite), aufscheuchen, Catull. 68, 124. – einen Schlafenden, susc. alqm somno u. bl. susc. alqm, Plaut.: alqm e somno, Cic.: alqm ante lucem, mane, Varro fr.: von den Toten, Augustin.: mortuos velut e somno solutos, Lact. – übtr., ignes sopitos, erwecken, wieder anblasen, Verg.: exstinctos ignes (amoris), wieder anfachen, Ov. – II) erregen, a) in Bewegung setzen, ermuntern, viros in arma, Verg.: tacentem Apollo suscitat Musam, Hor. – b) reizen, palatum (v. Speisen), Varro sat. Men. 549. – c) erregen, erzeugen, ausbringen, bellum civile, Brut. et Cass. in Cic. ep.: Romanum cum Saguntino bellum, Liv.: tantum bellum suscitare conari contra bellosum genus, Cael. Antip. fr.: susc. caedem, Verg.: crepitum pede, Prop.: fictas sententias, Enn.
-
6 cithara
cĭthăra, ae, f. - [gr]gr. κιθάρα. [st1]1 [-] cithare. - Virg. En. 6, 120; Plin. 7, 204. - cithara perite uti, Plin. Ep. 5, 19: jouer habilement de la cithare. - canere laudes deorum ad citharam, Quint. 1, 10, 13: chanter les louanges des dieux au son de la cithare. [st1]2 [-] chant sur la cithare. --- Prop. 2, 10, 10. [st1]3 [-] l’art de jouer de la cithare. --- Virg. En. 12, 394.* * *cĭthăra, ae, f. - [gr]gr. κιθάρα. [st1]1 [-] cithare. - Virg. En. 6, 120; Plin. 7, 204. - cithara perite uti, Plin. Ep. 5, 19: jouer habilement de la cithare. - canere laudes deorum ad citharam, Quint. 1, 10, 13: chanter les louanges des dieux au son de la cithare. [st1]2 [-] chant sur la cithare. --- Prop. 2, 10, 10. [st1]3 [-] l’art de jouer de la cithare. --- Virg. En. 12, 394.* * *Cithara, citharae, pen. corr. Plin. Une harpe.\Imbellis cithara. Horat. Laquelle n'est point propre à chanter chansons de guerre, ains d'amourettes et joyeusetez.\Tacentem citharam suscitare Musam. Horat. Harper. -
7 suscito
sus-cito, āvī, ātum, āre (cieo), I) erheben, A) übh.: a) in die Höhe richten, die Erde beim Pflügen, Verg.: lintea, Ov. – b) errichten, aufbauen, delubra, Lucr. 5, 1164: basilicas et forum in tantam altitudinem suscitari, Eumen. pan. Const. 22, 5. – B) machen, daß einer sich aufrichtet, erhebt, aufrichten, aufstehen heißen, aufjagen, wecken, erwecken, einen Liegenden, nequitia est evertere ut suscites, Sen.: susc. se ab humo, Lact. – einen Sitzenden, et sedeo quā (wo) te suscitat Oceanus, Mart.: te ab tuis subselliis contra te testem suscitabo, Cic.: vulturium a cano capiti (= capite), aufscheuchen, Catull. 68, 124. – einen Schlafenden, susc. alqm somno u. bl. susc. alqm, Plaut.: alqm e somno, Cic.: alqm ante lucem, mane, Varro fr.: von den Toten, Augustin.: mortuos velut e somno solutos, Lact. – übtr., ignes sopitos, erwecken, wieder anblasen, Verg.: exstinctos ignes (amoris), wieder anfachen, Ov. – II) erregen, a) in Bewegung setzen, ermuntern, viros in arma, Verg.: tacentem Apollo suscitat Musam, Hor. – b) reizen, palatum (v. Speisen), Varro sat. Men. 549. – c) erregen, erzeugen, ausbringen, bellum civile, Brut. et Cass. in Cic. ep.: Romanum cum Saguntino bellum, Liv.: tantum bellum suscitare conari contra bellosum genus, Cael. Antip. fr.: susc. caedem, Verg.: crepitum pede, Prop.: fictas sententias, Enn. -
8 quondam
quondam adv. [quom+(demonstr. ending) -dam], at some time, at one time, once, heretofore, formerly, on a time: Olim isti fuit generi quondam quaestus, T.: decrevit quondam senatus: omnia quae sunt conclusa nunc artibus, dissipata quondam fuerunt: ut quondam Marsaeus, H.: At quondam, dum, etc., O.: celebri quondam urbe et copiosā: vestros quondam nautas duxit, once yours: Cyro quondam rege, late, Cu.— At certain times, at times, sometimes, once in a while: cum saepe lapidum, terrae interdum, quondam etiam lactis imber defluxit: quondam citharā tacentem Suscitat Musam, H.: Quondam etiam victis redit in praecordia virtus, V.—Of the future, one day, some day: Hic tamen ad melius poterit transcurrere quondam, H.* * *formerly, once, at one time; some day, hereafter -
9 quondam
quondam (CONDAM, Inscr. Rein. p. 543), adv. [quom = cum, with the demonstr. part. dam].I.At a certain time, at one time, once, heretofore, formerly:II.verum tempestas, memini, quondam fuit, cum, etc.,
Plaut. Truc. 2, 4, 29:olim, olim isti fuit generi quondam quaestus,
Ter. Eun. 2, 2, 15:cujus illa quondam socrus, paulo ante uxor fuisset,
Cic. Clu. 66, 188:omnia quae sunt conclusa nunc artibus, dissipata quondam fuerunt,
id. de Or 1, 42, 187:populus Romanus, qui quondam in hostes lenissimus existimabatur, hoc tempore, etc.,
id. Rosc. Am. 53, 154:ut quondam Marsaeus,
Hor. S. 1, 2, 55; 2, 5, 21, Curt. 3, 1, 12; 3, 4, 3; Ov. F. 2, 547.— Of those deceased, the late, former, deceased (post-class.):OPTIMAE MEMORIAE VIRO QVOND. FILIO AELII, etc.,
Inscr. Grut. 389, 8:Valeriani quondam centurionis testamentum,
Cod. Just. 6, 21, 3:matris tuae quondam mancipia,
id. 7, 33, 8; 8, 57, 2; cf.:Cyro quondam rege,
Curt. 10, 1, 23.—Transf.A.At certain times, at times, sometimes:B.quid, cum saepe lapidum, sanguinis nonnumquam, terrae interdum, quondam etiam lactis imber effluxit?
Cic. Div. 1, 43, 98:stomachum, cujus tu similem quondam habebas,
id. Fam. 2, 16, 2:quondam cithara tacentem Suscitat Musam,
Hor. C. 2, 10, 18:quondam etiam victis redit in praecordia virtus,
Verg. A. 2, 367; Ov. M. 9, 170; Lucr. 6, 109:senatus quondam legatos decreverit,
Suet. Caes. 24; id. Dom. 7.—
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский