Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

tacentem Musam H

  • 1 suscito

    sus-cito, āvī, ātum, āre
    1) вздымать, поднимать
    terga telluris s. V — поднимать (плугом), взрывать, вскапывать почву
    2) поднимать, заставлять встать ( aliquem a subselliis C); поднимать с постели (о больном), ставить на ноги ( aliquem H); будить ( aliquem e somno C); пробуждать ( tacentem Musam H); воскрешать ( mortuos Aug)
    3) отгонять прочь, отпугивать (s. vulturium Ctl)
    4) возбуждать, разжигать ( sopītos ignes V); развязывать (bellum civīle C; caedem V)
    pede crepitum s. Prpтопать ногой
    s. poenam alicui St — навлечь кару на кого-л.
    5) воздвигать (delubra deum = deorum Lcr)
    6) создавать, сочинять ( fictas sententias Enn)

    Латинско-русский словарь > suscito

  • 2 suscito

    suscĭto, āvi, ātum, 1, v. a. [sub-cito], to lift up, raise, elevate (syn.: erigo, elevo).
    I.
    In gen. (only poet.):

    terga (i. e. humum),

    to throw up, cast up, Verg. G. 1, 97:

    undas (Nilus),

    Luc. 10, 225:

    aura lintea Suscitat,

    swells, fills, Ov. H. 5, 54:

    aures,

    to erect, prick up, Val. Fl. 2, 125:

    vulturium a cano capite,

    to scare away, Cat. 68, 124:

    pulverem pede,

    Val. Max. 9, 3, ext. 3.—
    II.
    In partic.
    A.
    To build, erect (ante- and postclass.):

    delubra deum,

    Lucr. 5, 1166:

    basilicas et forum in tantam altitudinem, ut, etc.,

    Eum. Pan. ad Const. 22 med.
    B.
    Of persons sleeping, at rest, or quiet; of things at rest, etc., to stir up, rouse up, arouse, awaken; to set in motion, encourage, incite (the predom. signif. of the word;

    syn. expergefacio): aliquem e somno,

    Cic. Tusc. 4, 19, 44:

    aliquem e molli quiete,

    Cat. 80, 4:

    quae me somno suscitet,

    Plaut. Mil. 3, 1, 96:

    hic deposuit caput et dormit: suscita,

    id. Most. 2, 1, 35:

    se ad suom officium,

    id. Rud. 4, 2, 17:

    in arma viros,

    Verg. A. 9, 463; 2, 618:

    te ab tuis subselliis contra te testem suscitabo,

    Cic. Rosc. Com. 13, 37:

    tacentem musam,

    Hor. C. 2, 10, 19:

    oscinem corvum prece suscitabo Solis ab ortu,

    will invoke, id. ib. 3, 27, 11:

    ut te (aegrotum) Suscitet,

    would restore, revive, id. S. 1, 1, 83:

    mortuos,

    to awaken, resuscitate, Aug. Serm. Verb. Dom. 44, 2; 44, 1; 44, 3 sq.:

    Cupido Suscitat affixam maestis Aeetida curis,

    Val. Fl. 8, 233:

    Vesbius attonitas acer cum suscitat urbes,

    startles, id. 3, 209:

    si te suscitat Oceanus,

    Mart. 6, 9, 2:

    quā te suscitat,

    id. 3, 95, 10; 5, 36, 5:

    suscitatus,

    raised from the dead, Aug. Serm. Verb. Dom. 44.—
    b.
    Of things concr. or abstr.:

    cinerem et sopitos suscitat ignes,

    stirs up, rekindles, Verg. A. 5, 743:

    ignes hesternos,

    Ov. M. 8, 642; cf.:

    exstinctos ignes (i. e. amoris),

    id. A. A. 3, 597:

    crepitum,

    to raise, excite, Prop. 2, 4, 14:

    clamores,

    Phaedr. 5, 5, 28: fictas sententias, to bring forth, produce, invent, Enn. ap. Cic. Div. 1, 40, 88 (Trag. v. 447 Vahl.): bellum civile, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:

    vim suscitat ira,

    Verg. A. 5, 454:

    saevam caedem,

    id. ib. 12, 498:

    sensus tuos,

    Sen. Agam. 789:

    ne sopitam memoriam malorum oratio mea suscitet,

    Nazar. Pan. ad Const. 8:

    ensis ad tympana,

    Claud. in Eutr. 2, 281.

    Lewis & Short latin dictionary > suscito

  • 3 quondam

    adv. [ quum + dam\]
    1) когда-то, некогда (Cyrus, q. rex Persarum QC)
    2) когда-нибудь, в будущем
    3) иногда, временами (q. citharā tacentem suscitare Musam H)

    Латинско-русский словарь > quondam

  • 4 Neque sémper árcum téndit Apóllo

    "Не всегда натягивает свой лук Аполлон"; употр, в знач.: не всегда же заниматься серьезным делом, иногда можно и отвлечься.
    Гораций, "Оды", II, 10, 17-20:
    Non, sí male núnc, et ólim
    Síc erít: quondám cithará tacéntem
    Téndit Apóllo.
    Плохо пусть сейчас - не всегда так будет,
    Не всегда и Феб напрягает лук свой;
    Сонную Музу.
    (Перевод З. Морозкиной)
    Я всегда был слишком серьезно занят, чтобы искать в литературе чего-то помимо частного отдыха. "Neque semper arcum tendit Apollo". (Бомарше, Очерк о серьезном драматическом жанре.)
    Скажите, пожалуйста, мистер Сэмсон, вы что - все три часа занимаетесь синтаксисом и переводом? - Да нет же, мы всегда беседуем с ним о чем-нибудь, чтобы скрасить наши занятия, - "neque arcum tendit Apollo". (Вальтер Скотт, Гай Мэннеринг.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Neque sémper árcum téndit Apóllo

  • 5 suscito

    sus-cito, āvī, ātum, āre (cieo), I) erheben, A) übh.: a) in die Höhe richten, die Erde beim Pflügen, Verg.: lintea, Ov. – b) errichten, aufbauen, delubra, Lucr. 5, 1164: basilicas et forum in tantam altitudinem suscitari, Eumen. pan. Const. 22, 5. – B) machen, daß einer sich aufrichtet, erhebt, aufrichten, aufstehen heißen, aufjagen, wecken, erwecken, einen Liegenden, nequitia est evertere ut suscites, Sen.: susc. se ab humo, Lact. – einen Sitzenden, et sedeo quā (wo) te suscitat Oceanus, Mart.: te ab tuis subselliis contra te testem suscitabo, Cic.: vulturium a cano capiti (= capite), aufscheuchen, Catull. 68, 124. – einen Schlafenden, susc. alqm somno u. bl. susc. alqm, Plaut.: alqm e somno, Cic.: alqm ante lucem, mane, Varro fr.: von den Toten, Augustin.: mortuos velut e somno solutos, Lact. – übtr., ignes sopitos, erwecken, wieder anblasen, Verg.: exstinctos ignes (amoris), wieder anfachen, Ov. – II) erregen, a) in Bewegung setzen, ermuntern, viros in arma, Verg.: tacentem Apollo suscitat Musam, Hor. – b) reizen, palatum (v. Speisen), Varro sat. Men. 549. – c) erregen, erzeugen, ausbringen, bellum civile, Brut. et Cass. in Cic. ep.: Romanum cum Saguntino bellum, Liv.: tantum bellum suscitare conari contra bellosum genus, Cael. Antip. fr.: susc. caedem, Verg.: crepitum pede, Prop.: fictas sententias, Enn.

    lateinisch-deutsches > suscito

  • 6 cithara

    cĭthăra, ae, f.    - [gr]gr. κιθάρα. [st1]1 [-] cithare.    - Virg. En. 6, 120; Plin. 7, 204.    - cithara perite uti, Plin. Ep. 5, 19: jouer habilement de la cithare.    - canere laudes deorum ad citharam, Quint. 1, 10, 13: chanter les louanges des dieux au son de la cithare. [st1]2 [-] chant sur la cithare. --- Prop. 2, 10, 10. [st1]3 [-] l’art de jouer de la cithare. --- Virg. En. 12, 394.
    * * *
    cĭthăra, ae, f.    - [gr]gr. κιθάρα. [st1]1 [-] cithare.    - Virg. En. 6, 120; Plin. 7, 204.    - cithara perite uti, Plin. Ep. 5, 19: jouer habilement de la cithare.    - canere laudes deorum ad citharam, Quint. 1, 10, 13: chanter les louanges des dieux au son de la cithare. [st1]2 [-] chant sur la cithare. --- Prop. 2, 10, 10. [st1]3 [-] l’art de jouer de la cithare. --- Virg. En. 12, 394.
    * * *
        Cithara, citharae, pen. corr. Plin. Une harpe.
    \
        Imbellis cithara. Horat. Laquelle n'est point propre à chanter chansons de guerre, ains d'amourettes et joyeusetez.
    \
        Tacentem citharam suscitare Musam. Horat. Harper.

    Dictionarium latinogallicum > cithara

  • 7 suscito

    sus-cito, āvī, ātum, āre (cieo), I) erheben, A) übh.: a) in die Höhe richten, die Erde beim Pflügen, Verg.: lintea, Ov. – b) errichten, aufbauen, delubra, Lucr. 5, 1164: basilicas et forum in tantam altitudinem suscitari, Eumen. pan. Const. 22, 5. – B) machen, daß einer sich aufrichtet, erhebt, aufrichten, aufstehen heißen, aufjagen, wecken, erwecken, einen Liegenden, nequitia est evertere ut suscites, Sen.: susc. se ab humo, Lact. – einen Sitzenden, et sedeo quā (wo) te suscitat Oceanus, Mart.: te ab tuis subselliis contra te testem suscitabo, Cic.: vulturium a cano capiti (= capite), aufscheuchen, Catull. 68, 124. – einen Schlafenden, susc. alqm somno u. bl. susc. alqm, Plaut.: alqm e somno, Cic.: alqm ante lucem, mane, Varro fr.: von den Toten, Augustin.: mortuos velut e somno solutos, Lact. – übtr., ignes sopitos, erwecken, wieder anblasen, Verg.: exstinctos ignes (amoris), wieder anfachen, Ov. – II) erregen, a) in Bewegung setzen, ermuntern, viros in arma, Verg.: tacentem Apollo suscitat Musam, Hor. – b) reizen, palatum (v. Speisen), Varro sat. Men. 549. – c) erregen, erzeugen, ausbringen, bellum civile, Brut. et Cass. in Cic. ep.: Romanum cum Saguntino bellum, Liv.: tantum bellum suscitare conari contra bellosum genus, Cael. Antip. fr.: susc. caedem, Verg.: crepitum pede, Prop.: fictas sententias, Enn.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > suscito

  • 8 quondam

        quondam adv.    [quom+(demonstr. ending) -dam], at some time, at one time, once, heretofore, formerly, on a time: Olim isti fuit generi quondam quaestus, T.: decrevit quondam senatus: omnia quae sunt conclusa nunc artibus, dissipata quondam fuerunt: ut quondam Marsaeus, H.: At quondam, dum, etc., O.: celebri quondam urbe et copiosā: vestros quondam nautas duxit, once yours: Cyro quondam rege, late, Cu.— At certain times, at times, sometimes, once in a while: cum saepe lapidum, terrae interdum, quondam etiam lactis imber defluxit: quondam citharā tacentem Suscitat Musam, H.: Quondam etiam victis redit in praecordia virtus, V.—Of the future, one day, some day: Hic tamen ad melius poterit transcurrere quondam, H.
    * * *
    formerly, once, at one time; some day, hereafter

    Latin-English dictionary > quondam

  • 9 quondam

    quondam (CONDAM, Inscr. Rein. p. 543), adv. [quom = cum, with the demonstr. part. dam].
    I.
    At a certain time, at one time, once, heretofore, formerly:

    verum tempestas, memini, quondam fuit, cum, etc.,

    Plaut. Truc. 2, 4, 29:

    olim, olim isti fuit generi quondam quaestus,

    Ter. Eun. 2, 2, 15:

    cujus illa quondam socrus, paulo ante uxor fuisset,

    Cic. Clu. 66, 188:

    omnia quae sunt conclusa nunc artibus, dissipata quondam fuerunt,

    id. de Or 1, 42, 187:

    populus Romanus, qui quondam in hostes lenissimus existimabatur, hoc tempore, etc.,

    id. Rosc. Am. 53, 154:

    ut quondam Marsaeus,

    Hor. S. 1, 2, 55; 2, 5, 21, Curt. 3, 1, 12; 3, 4, 3; Ov. F. 2, 547.— Of those deceased, the late, former, deceased (post-class.):

    OPTIMAE MEMORIAE VIRO QVOND. FILIO AELII, etc.,

    Inscr. Grut. 389, 8:

    Valeriani quondam centurionis testamentum,

    Cod. Just. 6, 21, 3:

    matris tuae quondam mancipia,

    id. 7, 33, 8; 8, 57, 2; cf.:

    Cyro quondam rege,

    Curt. 10, 1, 23.—
    II.
    Transf.
    A.
    At certain times, at times, sometimes:

    quid, cum saepe lapidum, sanguinis nonnumquam, terrae interdum, quondam etiam lactis imber effluxit?

    Cic. Div. 1, 43, 98:

    stomachum, cujus tu similem quondam habebas,

    id. Fam. 2, 16, 2:

    quondam cithara tacentem Suscitat Musam,

    Hor. C. 2, 10, 18:

    quondam etiam victis redit in praecordia virtus,

    Verg. A. 2, 367; Ov. M. 9, 170; Lucr. 6, 109:

    senatus quondam legatos decreverit,

    Suet. Caes. 24; id. Dom. 7.—
    B.
    Of the future, one day, some day, ever ( poet.), Hor. S. 2, 2, 82:

    nec Romula quondam Ullo se tantum tellus jactabit alumno,

    Verg. A. 6, 877:

    haec tibi vir quondam, nunc frater, mittit,

    Tib. 3, 1, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > quondam

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»